در ادامه فایل تصویری و چکیده سخنرانی آقای دکتر احمد کریمی (دانشیار گروه کلام اسلامی، دانشگاه قرآن و حدیث) با عنوان «پدیدارشناسی ابعاد فرافضامند الهیات زیارت مبتنی بر روایات امامیه در کامل الزیارات» در همایش بین المللی الهیات زیارت که در نشست تخصصی «الهیات زیارت در قرآن و روایات» برگزار گردید، تقدیم علاقه‌مندان می شود.

مشاهده فیلم سخنرانی

پدیدارشناسی روشی است برای درک آنچه در آگاهی و فهم انسان خالق یک اثر و پدیدار می‌گذشته است. در این روش، پژوهشگر با نگاهی همدلانه، سعی می‌کند بدون تصدیق یا تکذیب قضایا و احکام اثر، فهم پدیدآور را شناسایی کند. اگر ادبیات روایی امامیه با رویکرد پدیدارشناسانه مورد بازخوانی قرار گیرد، آنگاه به توصیفات و عناصر جدیدی ناظر به مفهوم زیارت دست خواهیم یافت. بررسی پدیدارشناسانه روایات کتاب کامل الزیارات حاکی از آن است که زیارت دارای ابعادی فرافضامند است. به عبارت دیگر، زیارت تلازمی با حضور در مکان زیارتی ندارد. این وجوه فرافضامند به دو ساحت معرفت و جنبه وجودی انسان مرتبط می‌شود. به لحاظ معرفتی، شناخت مزور و جایگاه او یکی از مقومات زیارت محسوب می‌شود و در کتاب کامل الزیارات هم باب مستقلی به معرفت امام و اهل بیت (ع) اختصاص داده شده است. اتصال وجودی زائر با مزور نیز یکی دیگر از ارکان زیارت است. در روایات تعابیر و اَشکال متعددی برای این اتصال و ارتباط وجودی ذکر شده است؛ تعابیری مانند: حُبّ به مزور، بُغض به دشمنان مزور، توجه و التفات به مزور، و هم احساسی با رنج مزور. همچنین مسئله حاضر دانستن مزور نیز در همین حوزه جای می‌گیرد که برای این موضوع نیز باب مستقلی در کامل الزیارات قرار داده شده است.