پروفسور الیزابت تینگل، استاد تاریخ دانشگاه دی مونتفورت، در اولین سخنرانی بین المللی همایش بین‌المللی الهیات زیارت  با عنوان  «زیارت هایی با مسافت طولانی در مسیحیت کاتولیک در شمال غربی اروپا در قرن 16 و 17میلادی» به سخنرانی پرداختند. این سخنرانی به زبان انگلیسی و به صورت برخط در تاریخ 24 مهر 1402  برگزار گردید. در ادامه فایل ارائه، فیلم و چکیده فارسی این سخنرانی تقدیم علاقه مندان می گردد.

فایل ارائه

مشاهده فیلم سخنرانی

زیارت، یکی از ویژگی‌های محوری مسیحیت سده های میانه بوده است. اما در نیمه اول قرن شانزدهم، زیارت در سراسر اروپا کاهش یافت. این کاهش ناشی از انتقادات اصلاح‌طلبان دینی، منع زیارت توسط حکومت‌های پروتستان، و نیز جنگ‌ها و بی ثباتی ها در بسیاری از مناطق اروپا بود. اما از دهه ۱۵۷۰ میلادی به بعد، زیارت به تدریج احیا گردید و پس از سال ۱۶۰۰ میلادی به سرعت گسترش یافت. این امر نتیجه چند عامل بود: 1.تاکید شورای ترنت بر اهمیت فرقه‌های قدیسیان، 2.جوبیلی (جشن بزرگ) رم در ۱۵۷۵ میلادی 3. پذیرش مجدد فعالیت‌های معنوی سنتی توسط کلیسای کاتولیک در راستای تقویت ایمان و مقاومت در برابر جنبش پروتستانیسم. اما آنچه رخ داد صرف احیای مناسک پیشین نبود بلکه تغییراتی نیز در کلیسای کاتولیک به وقوع پیوست. مهم ترین این تغییرات را می توان در سه دسته جای داد: اول، بومی‌سازی هرچه بیشتر مکان‌های مقدس مبتنی بر قلمرو هر کلیسا؛ دوم، پذیرش فرقه های جدید کاتولیک مانند یسوعیان و کاپوچین ها؛ و سوم، افزایش اعتبار و اهمیت رم به عنوان مرکز کلیسای کاتولیک. در این دوران زیارت‌های با مسافت طولانی به مکان‌های مقدس در شمال‌غرب اروپا نیز، به رغم تضادهای پیش آمده با پروتستانیسم، رو به فرونی گذاشت. فرانسه،کشورهای سفلی، بریتانیا و ایرلند به محل نزاع و اختلاف بین مذاهب مسیحی تبدیل شدند. مکان ها و سفرهای زیارتی مورد حمله قرار گرفتند و در برخی مناطق توسط دولت ممنوع گردیدند. در این پژوهش، به بررسی انگیزه‌های زائران این دوره پرداخته و نشان داده شده است که این انگیزه ها طیفی از امور الهیاتی و همچنین امور روزمره زندگی را در بر می گیرد، مسائلی همچون درمان بیماری، شکرگزاری، و تقرب به قدیسان. همچنین تجارب زائران در دوره معاصر ناظر به دو مکان زیارتی رم و سانتیاگو دکامپوستلا نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. در انتها، چنین می توان نتیجه گرفت که زیارت، به معنای توانایی فرد مؤمن در مواجهه محسوس و مستقیم با خداوند و قدیسان، یک عامل بسیار مهم در تقویت و توسعه کلیسای کاتولیک پس از دوره اصلاحات بوده است.

مترجم: مهدی قاسمی